KPN Cup 6 Hoorn

23783443_1805344686429687_1152333457661760266_o

Op zaterdag stond de 6e cup wedstrijd alweer op het programma, vorig jaar leverde de wedstrijd een 5e plek op voor Stefan. Met motivatie om dit kunststukje weer een keer te herhalen stap ik in de trein richting Amsterdam om vandaar samen met Gijs en Jan-Willem richting Hoorn te rijden.

Bij de beloften competitie hebben we helaas wat te maken met een wat grote ziekenboeg. Gelukkig maakt Roelof weer zijn opwachting bij de KNSB-cups om verder te werken aan zijn herstel na een elleboogbreuk. Hij mag echter als Topdivisie rijder zich niet bemoeien met het wedstrijdverloop maar kan wel Swen en Jan-Willem mooi coachen. Jan-Willem en Swen mogen het dus met zijn tweeën zien te rooien. We spreken af om een avondje te gaan pokeren: voor Jan-Willem geldt dat hij bewust een paar groepen gaat laten lopen en zelf achtervolgingen initieert, Swen zal voor de massasprint gaan en alleen in de aanval gaan als hij verwacht dat het “het” moment is. We beginnen de wedstrijd goed, Swen makkelijk in de voorste gelederen en Jan-Willem weet zich goed kalm te houden. Op het moment dat de aanvallen van uit het peloton serieuzer worden, besluit JW hier op te schuiven, echter krijgt hij hier (zonder opzet) een vuist van een andere rijder in zijn gezicht. Gelukkig weet hij ternauwernood overeind te blijven. Gijs en ik zien wel zijn bril over het ijsglijden en begrijpen later dat hij een bloedneus heeft. Door vakkundig een zakdoek aan te pakken en die in zijn neus te proppen, weet JW het bloeden te beperken. Swen weet zich in de tussentijd wel voorin te handhaven en zo te zorgen dat we de slag niet missen. Nadat project hoe-stop-ik-een-zakdoek-in-mijn-neus-met-rondjes-32 geslaagd is, begint hij zich te mengen in het strijdgewoel en vrijwel gelijk zit hij mee met een groep met potentie maar helaas vindt het peloton het niet gezegend. De groep erna laat hij volgens afspraak bewust gaan, en zowaar krijgt die ineens wel 150meter. Lijkt het peloton het dan toch goed te vinden? Het lijkt even zo tot ze het gat beginnen te verkleinen. Helaas is dit van korte duur en gaat de groep uiteindelijk toch rond met 5 man. Ontzettend balen: opdracht uitgevoerd maar doel daardoor gemist. JW probeert het nog een keer en Swen positioneert zich voor de sprint maar het lijkt allemaal bij elkaar te blijven echter blijft het hard gaan door de controlerende ploegen. Daardoor komen we wat te ver achterin. Swen, die de hele wedstrijd heel makkelijk reed, lijkt het opeens zwaar te krijgen en is opeens klaar, “balen!”, ik dacht eigenlijk dat dit een goede sprint ging worden voor Swen. JW doet een goede poging en gaat in 3e positie de laatste 2 ronden in. Deze actie heeft hem echter wat teveel kolen gekost en met een ronde te gaan is hij leeg en stuift iedereen eroverheen.  Helaas niet het resultaat wat we wilden en nog wel een puzzel om eens te kijken hoe we dat voor elkaar gaan krijgen. Gelukkig reed Roelof op zijn dooie akkertje in de rondte en komt met een big smile van het ijs af, dat doet mij toch wel goed om te zien.

Na met de Beloften even nabesproken te hebben mogen we onze aandacht weer richten op de Topdivisie rijders, ook hier helaas maar 4 man waar Christiaan een kleine spierscheurtje heeft en Roelof nog bezig is aan zijn traject terug na een gebroken elleboog. Gelukkig laten de andere jongens zien dat er een stijgende lijn in zit en zijn we erop gebrand deze wedstrijd nog een stapje te maken. Om onze kans te vergroten besluiten we om de eerste 40 ronden kalm aan te doen om daarna wat extra energie te kunnen steken in het meespringen. Kalm aan doen, is altijd relatief in het topdivisie peloton en dat blijkt deze zaterdag zeer zeker te gelden. Er zijn vele kleine ontsnappingen waar we slechts een paar keer bij zitten, zoals afgesproken, maar het gaat hard, zie ik aan de vele vermoeide kopjes. Vanaf 40 ronden blijkt het pas echt los te gaan: het peloton is bijna continu op een lint en breekt regelmatig. Simon en Erik weten zich meer dan eens voorin te tonen, evenals Stefan die laat zien dat hij ook weer een stapje beter is dan de vorige wedstrijden. Hetzelfde geld voor Axel die het zwaar heeft maar toch goed zijn positie weet te handhaven in het peloton. Het breekt heel vaak en er rijdt vaak een grote groep vooruit maar verbazingwekkend genoeg weet het peloton telkens terug te komen. Op het moment dat de jongens zich iets teveel achterin ophouden om even “op adem” te komen rijdt er weer een grote groep weg. De achtervolging wordt nog enige tijd voortgezet en dit kost Axel net zijn kop, “gewoon nog te hard voor mij” is zijn conclusie om even later te balen als hij het peloton de achtervolging ziet staken. Dat was net wat hij nodig had gehad want voor de rest vond ik dat hij liet zien weer een stapje gemaakt te hebben. Met de overgave van het peloton gaat er een groep van 15man rond en zit de wedstrijd vrijwel op slot. Stefan, Simon en Erik doen nog een verwoede poging om zich te gaan bemoeien met de pelotonsprint. Maar door de vermoeidheid en uitgetrapte bochten slagen ze er niet in om buitenom zichzelf naar voren te rijden en wordt de sprint er eentje voor de eer.  Al met al echt een buffelkoers waar we er helaas niet in geslaagd zijn op het juiste moment op de goede plek te zitten in een zware race. Gelukkig is er komend weekend even een keertje geen wedstrijd zodat we weer een beetje kunnen bijkomen en de focus iets meer op de training kan. Om daarna de stijgende lijn hopelijk weer door te zetten.

Bram

Uitslagen

Belofte:
JW: 43ste
Swen: DNF
Roelof: buiten mededinging

Top-Divisie
Erik: 34ste
Simon: 39ste
Stefan: 41ste
Axel: DNF

Foto: Foto Lodewijk

This site is sponsored by