Op 23 februari stond de laatste natuurijswedstrijd van dit schaatsseizoen op het programma. Het was tot het laatste moment wachten wat voor rondje we zouden rijden tijdens deze 150 kilometer wedstrijd. Uiteindelijk werd besloten niet onder de brug door te gaan. Het “warme” weer kwam het ijs onder de brug niet ten goede. Hierdoor kwam er een hele scherpe bocht van 180 graden in het parcours te liggen. Er waren een aantal schaatsers die moeite hadden met deze bocht, maar gelukkig kwamen de rijders van Team Skate4AIR hier de hele wedstrijd ongeschonden doorheen.
In de beginfase van de koers waren alle rijders van ons team scherp op aanvallen. Na ongeveer 15 kilometer ontstond er een kopgroep van 4 man met daarbij Simon Borsen van ons team. Later kreeg deze kopgroep versterking van nog drie schaatsers. Deze kopgroep van 7 man kreeg de ruimte van het peloton en wist de voorsprong uit te bouwen tot wel 5,5 minuut. Helaas was de samenwerking in de kopgroep niet goed. Er werd naar elkaar gekeken en na 100 kilometer kwam het peloton weer steeds dichterbij. In het peloton werd er inmiddels hard gereden waardoor er veel rijders afvielen en de groep in meerdere stukken brak. Stefan wist met Jouke Hoogeveen en Evert Hoolwerf de sprong te maken naar de kopgroep. Op dit moment was er al één man uit de kopgroep gelost. De voorste groep bestond dus uit 9 man waaronder Simon en Stefan. Na een aantal demarrages wist Jouke samen met Evert uit deze groep te ontsnappen. Nu was de samenwerking in de groep helemaal weg waarop Simon 30 kilometer voor de finish besloot alleen te vertrekken.
Simon: “Eigenlijk was het niet mijn bedoeling om een aanval te plaatsen voor het podium, maar om de groep weer een beetje te laten rijden. In het peloton achter ons zaten namelijk nog veel sterke mannen die we maar beter achter ons konden laten. Tot mijn verbazing kwam er na een halve ronde nog steeds niemand bij mij aansluiten en zag ik dat mijn voorsprong steeds groter werd. Even later kwam er een auto van de jury naast mij rijden om te vertellen dat ik 45 seconden voorsprong had op de eerste rijders achter mij. Met nog 24 kilometer te gaan begon ik een beetje in het podium te geloven! 10 kilometer later zag het er helaas heel anders uit. Viervoudig natuurijscupwinnaar Crispijn Ariëns kwam met nog 2 schaatsers achter zich, mij met nog 14 kilometer te gaan voorbij. Even later kwam Stefan bij mij aansluiten en reden we samen op plek 6 en 7 van de wedstrijd. In de laatste ronde, 5 kilometer voor de streep werden wij helaas nog bijgehaald door de groep achter ons. Stefan wist van deze groep de sprint nog te winnen en werd 6e. Ik eindigde op een 10e plaats.”
Bart werd in een achtervolgende groep 20e, Robin en Axel moesten deze wedstrijd helaas vroegtijdig verlaten. Al met al goede koers voor de ploeg, waarin we zelfs streden voor het podium!
