‘S ochtends om 6:00 uur gaat de wekker af, vandaag staat de wedstrijd op het programma waar elke marathonrijder het hele seizoen al naar uit kijkt. De Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee; 200 kilometer afzien. De start van de heren staat om 7:45 uur op het programma, zonder landstart maar ‘gewoon’ zoals de afgelopen jaren vertrek vanaf het ijs. Het plan van het team is eenvoudig, omstebeurt meeschuiven met de vroege vlucht en de natuurijsmannen Stefan, Chris, Roelof en Erik in stelling brengen. Axel, Jan Willem, Simon, Swen en Wop hebben een meer vrije rol waarbij een plek in de kopgroep mooi zou zijn, maar een plek in het peloton ook belangrijk voor de ploeg. Opoffering, communicatie, geluk, slimmigheid en doorzettingsvermogen worden gevraagd om dit geheel als team tot een goed eind te brengen.
Stipt om 7:45 uur valt het startschot en Jan-Willem, die van de eerste rij vertrekt, trekt het gehele peloton in gang. Direct zijn de intenties van de mannen duidelijk, Simon, Swen, Stefan, Jan-Willem, Erik en Axel zijn direct van voren te zien om met een mooie kopgroep weg te rijden. Poging na poging rijden de mannen slim mee, Roelof, Chris en Wop verstoppen zich zoals afgesproken iets meer in het peloton. Het peloton passeert de 10, 20, 30 en 40 kilometer maar geen groep krijgt de ruimte, er zijn teveel teams die geen grote vlucht weg willen laten gaan. In het peloton wordt kortstondig door de mannen van Team Skate4AIR overlegd: Wat gebeurt er? Hoe gaan we hiermee om? Plan B wordt uit de kast getrokken, geen paniek maar zoveel mogelijk energie sparen en alert blijven is het motto.
We zitten nog met veel man fris in het peloton, helaas zijn we onderweg Axel en Jan-Willem (beide door een val) in de eerste 50 kilometer verloren. Het peloton maakt de balans op: Eén man rijdt rustig door, een tweede volgt, langzaam schuift ook nummer 3 weg, Stefan rijdt heel attent ook mee. Het peloton blijft staan en kijkt rustig om zich heen. De volgende twee rijders schuiven uit het peloton weg. Het peloton blijft staan en de vijf ontsnapte mannen ruiken hun kans. Langzaam versnellen ze en de eerste kopgroep met Stefan erbij is een feit. Deze 5 man krijgen slechts 2 minuten van het peloton.
De wedstrijd vordert, het ijs is knetterhard en zodoende glijden veel mannen eenvoudig mee. Rond 110 kilometer springt de eerste groep richting de kopgroep. Inmiddels is de slijtageslag begonnen en Chris reageert attent ondanks een eerdere val. Het team heeft alles nog onder controle, helaas komt Chris na 20 kilometer weer terug in het peloton. Een nieuwe val zorgt ervoor dat hij terug wordt verwezen naar het peloton. Op dat moment vertrekt een nieuwe groep richting de kopgroep en Erik schuift direct mee (het is belangrijk voor het team om met twee man in de kopgroep te zitten). Dit lukt en na 140 kilometer kunnen Stefan en Erik strijden om de overwinning. In het peloton zitten Swen, Chris, Simon en Roelof nog. Bij menig rijder is hier het beste er al vanaf, door bijvoorbeeld valpartijen of materiaalpech. Deze mannen knokken voor wat ze waard zijn en halen allemaal de finish.
Erik en Stefan zetten alles op alles om een mooie klassering te behalen. Erik moet het antwoord schuldig blijven op de versnelling van de latere winnaar van Erik-Jan Kooiman en blaast zichzelf hiermee op en hij wappert terug naar het peloton. Stefan blijft slim rijden en rijdt tot 7 kilometer voor het eind nog voor het podium. Helaas komt er nog een achtervolgende groep met favorieten terug waardoor de teller uiteindelijk stokt op plek 13.
We kunnen terugkijken op een echte teamprestatie waardoor de mannen als team, konden strijden om de plekken voor het podium. Een diepe buiging voor het gehele team is meer dan op z’n plaats!
De mannen eindigen als volgt:
Stefan 13e
Erik 28e
Roelof 30e
Chris 31e
Simon 44e
Swen 47e
Axel DNF
Jan Willem DNF
Wop DNF
